AKTYWNI rowerowy międzyrzec

andyrock · Wysłany: Pon 15:39, 26 Mar 2012 Temat postu: Iganie -Wojna polsko-rosyjska

10 kwietnia przypada rocznica bitwy pod Iganiami koło Siedlec . To właśnie pod Iganiami 10 kwietnia 1831 roku stoczono wygraną bitwę z rosianami. Wojskami polskimi dowodził gen. Jgnacy Prądzyński [link widoczny dla zalogowanych] . W Iganiach jest pomnik upamiętniający tą bitwę myślę że warto tam pojechac, co o tym myślicie ?
[link widoczny dla zalogowanych]

pozdrawiam andyrock.

andyrock · Wysłany: Śro 11:24, 28 Mar 2012 Temat postu:

Zauważyłem "nowe" osoby w rowerowym międzyrzecu i mam pytanie? jaki jest związek nazwy pobliskiego lasu znajdującego się pomiędzy Międzyrzecem a Maniami i Rogożnicą . Dodam że nazwa tego lasu ma związek z tamtym okresem wojny polsko-rosyjskiej. Czy ktoś interesuje się historią ? Smile

pozdrawiam

Zasmach · Wysłany: Śro 23:12, 28 Mar 2012 Temat postu:

Jakieś nazwisko Dubicz czy coś w tym stylu. Jakiś dowódca albo szef grupy. Nazwa z mapy topograficznej, a funkcja to domysł.

andyrock · Wysłany: Czw 11:51, 29 Mar 2012 Temat postu:

Ciepło - ciepło, zasmach napisał nazwisko Dubicz. Tak nazywa się las i tereny pomiędzy Międzyrzecem a Rogoznicą i Maniami a nazwa faktycznie pochodzi od nazwiska Dybicz.
I niebył to "szef grupy" tylko feldmarszałek wojsk rosyjskich [link widoczny dla zalogowanych] myślę że warto niektóre wyjazdy
połączyc z historią Smile

)

Zasmach · Wysłany: Czw 13:11, 29 Mar 2012 Temat postu:

Nazwa tylko z nazwiskiem mi się właśnie kojarzyła. Fakt, warto takie rzeczy łączyć i wynajdywać ciekawostki związane z lokalnym terenem.

Mariola · Wysłany: Czw 20:59, 29 Mar 2012 Temat postu:

W Dubiczu pod Rogożnicą kiedyś zbierałam ze znajomymi jagody .Jakos tam zaszlismy, zjedlismy nam przygotowany przez Mamy posiłek, popiliśmy wodą z tamtejszej strzelnicy , wypuszczając z garści kijanki , i wróciliśmy do Międzrzeca z pustymi kankami, gdzie na wierzchu były tylko paprocie. Pierożków z jagodami nie jedliśmy....Tyle mojej historii

Napoleone · Wysłany: Czw 21:39, 29 Mar 2012 Temat postu:

Co do Rogoźnicy, powstania listopadowego i wojny polsko-rosyjskiej to tak w skrócie:
Bitwa pod Rogoźnicą stoczona została ona 29 sierpnia 1831 i przeszła do historii jako bitwa pod Międzyrzecem i Rogoźnicą.
Wojskami polskimi dowodzili generałowie Ignacy Prądzyński i Hieronim Ramorino, natomiast rosyjskimi Rozen i Głowin. Wg opisów dowodzący wojskami rosyjskimi gen. Grigorij Rozen po dotarciu do Międzyrzeca zarządził odpoczynek dla swoich żołnierzy. Do tego celu wykorzystał dogodne położenie terenu miasta i jego okolic. Dla ubezpieczenia drogi na Brześć przesunął do Rogoźnicy oddział Werpachowskiego w 2 tys. tysiącami piechoty i 4 działa. Werpachowski miał zabezpieczyć drogę odwrotu w stronę traktu brzeskiego. Wysłanie tak dużego oddziału do Rogoźnicy i zatrzymanie się w Międzyrzecu było decyzją bardzo ryzykowną. Po przeanalizowaniu ruchów wojsk rosyjskich gen. Prądzyński zadecydował pościg za oddziałami Rozkazał brygadzie 5-tej dywizji piechoty oraz dwóm brygadom kawalerii pozostać pod Międzyrzecem aby Rosjan zaatakować od frontu. 6-ta dywizja piechoty i oraz brygada kawalerii miała zawrócić na Halasy i Manie kierując się do drogi w Rogoźnicy. Plan Prądzyńskiego zakładał całkowite rozbicie wojsk rosyjskich. Gen. Ramorino podążył do grupy, która miała za zadanie obejść wojska Rozena od strony północno - wschodniej i w chwili podejścia pod Rogoźnicą wyjść na drogę i uderzyć z tej strony na Międzyrzec. Obie grupy miały nacierać na prawe rosyjskie skrzydło i zepchnąć je na bagnisty teren położony na południu. W ten sposób jedyną droga odwrotu dla wojsk rosyjskich miała zostać odcięta.
W owym czasie wojska rosyjskie znajdowały się na północnym - wschodzie od Międzyrzeca, których prawe skrzydło przylegało do drogi, lewe o błotnisty dopływ Krzny rzekę Piszczankę. Od zachodu miasto po obu stronach drogi warszawskiej oblegały wojska Głowina, które stanowiły lewe skrzydło wojsk nieprzyjaciela. Gen. Prądzyński nie przypuszczał, że nieprzyjaciel może wymknąć się w stronę drogi na Stołpno, gdyż poprzednio sam zniszczył most na Krznie. W tym czasie gen. Ramorino posuwając się pod osłoną lasów przez Halasy i Manie wraz z 6-oma dywizjami piechoty Bielińskiego i brygady kawalerii Gawrońskiego miał zająć Rogoźnicę. Zamierzał uderzyć z tyłu na Rozena zajętego walką z Prądzyńskim. Ramorino nie wykonał tego zadania, ponieważ w Tłuśćcu udał się na odpoczynek nie zawiadamiając nikogo. Nie wydał rozkazu ataku na Międzyrzec po zajęciu Rogoźnicy. Wojska polskie maszerowały w stronę Rogoźnicy bardzo wolno i kiedy dotarły na miejsce po południu wieś była obsadzona przez wojska rosyjskie dowodzone przez gen. Werpachowskiego. Wywiązała się zacięta walka. Gen. Gawroński zmierzając do Rogoźnicy i widząc, że wieś jest zajęta przez rosyjską piechotę rozpoczął ostrzał artyleryjski. Gen. Werpachowski rzucił w bok piechoty polskiej dywizjon jazdy, lecz dywizjon 2 pułku strzelców konnych rozbił go całkowicie, biorąc do niewoli dowódcę i ponad 100 żołnierzy. Rychłowski wkroczył do Rogoźnicy, gdzie zawiązała się walka w budynkach i ogrodach. W pościgu za wycofującym się do Rogoźniczki nieprzyjacielem zdobyto także tę wieś. Ranny gen. Werpachowski został wzięty do niewoli. Gen. Rozen zwołał radę wojenną i ostanowił na spróbować ostatniej drogi ratunku pod samym Międzyrzecem i usiłując iść marszem przez Łomazy i Piszczac. Rosjanie utrzymywali bitwę z oddziałami gen. Prądzyńskiego do nocy dla zyskania czasu, potrzebnego na zreperowanie grobli i mostów poza sobą.
W bitwie tej Polacy odnieśli zwycięstwo. 26 dywizja traci 2000 żołnierzy w tym 855 zabitych. Zdobyto jedną chorągiew. 11 pułk piechoty, który pierwszy atakował nieprzyjaciela pod Rogoźnicą, nie zdołał odciąć drogi odwrotu poprzez zajęcie Rogoźniczki. Oddziały rosyjskie zdołały wycofać się w kierunku Białej, uprowadzając swoją artylerię. Sukces ten nie został wykorzystany. Wpłynął na to przede wszystkim brak komunikacji i koordynacji działań między polskimi dowodzącymi. Można było posiadając znacznie większe siły niż Rosjanie z łatwością rozgromić przeciwnika. Rosjanie cofając się w kierunku Bugu mieli możliwość przegrupowania swoich wojsk. Warto zaznaczyć, że po bitwie pod Rogoźnicą okolice Międzyrzeca Podlaskiego były przez pewien czas ośrodkiem władz powstańczych.
Oj i rozpisalem się

Bynio · Wysłany: Czw 21:58, 29 Mar 2012 Temat postu:

andyrock · Wysłany: Czw 22:04, 29 Mar 2012 Temat postu:

Oj warto takie historie pisać,szacunek duża wiedza historyczna. Więc jeśli chodzi o nazwę Dubicz to prawdopodobnie wojska polskie i ludność używali potocznego określenia - wojska Dybicza ?

Napoleone · Wysłany: Pią 20:50, 30 Mar 2012 Temat postu:

Tak tutaj wczoraj pisalem pierwszy raz. Źle się wyrazilłem już poprawiłem.
Feldmarszałek rosyjski Iwan Dybicz [wymawiany i pisany Dubicz] pisany przez "u". Pisze się "y" a wymaiwa "u."Wynikało to też z częstych błędów w dziewiętnastowiecznej pisowni w co widać w zachowanych dokumentach i opisach.

andyrock

Nikt nie reflektował na wyjazd do Igań więc wybrałem się sam. Fotki z wyjazdu [link widoczny dla zalogowanych] pogoda jest odpowiednia do śmigania więc ruszcie się ! Smile